İyi 1 Başlangıç İçin Normal Doğum

Doğum dersi bünyemi alt üst etti. "Amaan taş devrinde bile doğuruyormuş kadınlar, ben mi doğuramayacağım" düşüncesinin 1 hayal olduğu yüzüme tokat gibi çaaat çaaat diye vuruldu derste. Doğurduktan sonra öğrendim ki meğer doğum sırasında her 8 kadından 1i ölüyormuş taş devrinde. Geriye yine milyarlarca kadın kalmış gerçi. Her neyse, çok şükür ben de şimdilik geriye kalan milyarların içindeyim. Geçirdiğim zorlu da olsa doğum deneyimimden sonra şimdi herkese şiddetle normal doğumu öneriyorum. Hem ertesi gün anne kendine geliyor ve esas ondan hemen sonra başlayan emzirme maratonuna hali oluyor hem de bebeğin bağışıklık sistemi doğum kanalından geçince daha güçleniyor.

Tamam tamam her şey tos pembe değil normal doğumda itiraf ediyorum. Kan, vahşet, bok püsür, ağrı, sızı, gözyaşı var. Ama sonu güzel bitiyor bu hikayenin de. "Olmaz olmaaaz bu iş olamaaaaz" derken iğne deliğinden çıkarıveriyorsunuz karpuzu. Hem de size ait, eciş büçüş, çirkin ama size hep dünyadaki en güzeliymiş gibi görünecek karpuzu. Haydi şimdi anlatayım bizim doğum komedilerimizi. 

Hamileliğimin 40. haftasında da bizim bebek hala doğmamıştı. Ben "Bizimki yerini sevdi herhalde çıkmayacak oradan" diyordum ki beklenen doğum tarihinden 2 gün sonra sancım başladı --- Bu arada beklenen doğum tarihi sürme yalan 1 şeymiş. Bebekler o tarihten 2 hafta önce veya 2 hafta sonra herhangi 1 tarih, kafalarına estiği sıra doğabilirlermiş. Bu tarih biz ebeveyn adaylarına 1 aylık 1 zaman dilimi verip kafayı yedirmemek için olabilir mesela. Evet, kaldığımız yerden devam. --- Böyle gece uykumda tatlı tatlı 1 kasılıyorum. Derken bu tatlılık tadundan yenmez kıvama geldi, artık yatağımda uzanamaz oldum. Ayağa kalkmamla suyum geldi. Biliyorum 1 kısmınız gözünüzde kova kova sular dökülüyor, şelaleler çağıldıyor sanabilir bunu (ah o Türk filmleri yok mu; hep her şeyde kandırdı bizi). O kadar da değil ama yuh artık! Öyle ki ben "Ay noluyooo altıma mı işedim ohaa artık!" diye banyoya koştum. Jeton sonradan sancıların şiddeti ve sıklığı arttıkça düşüyor. Doktorumu aradım hastaneye kontrole gitmemi söyledi. Velhasıl doğumhanede başlıyor esas gösteri. İşte doğum dersinden aldığım bütün taktikleri deniyorum; epidural bile almamışım "azimle s.çan taşı bile deler" gazıyla. Gel zaman git zaman benim doğum yeteri kadar hızla ilerlemiyor diye suni sancı verdiler. Bu terimle de hayal gücünüz çalışmaya başladı mı? Ben mesela yine o filmler sağolsun elektrikle şok mok veriyorlar sandım; tabi o yüzden donuma dolduruyorum. Ama altı üstü serumla doğum hormonu veriyorlarmış. Yalan söylemeyeceğim doğumun en zor kısmı oydu; en son itme kısmı değil. Suni sancıya dayanamayıp, yani gözlerimden yaşlar boşanarak ve 1 nevi anırarak, epidural istedim. İyi geldi!.. 1-2 saat sızmışım. Sonra hemşirenin tanımlamasıyla bir ıkınma isteğiyle uyandım. Sonra 2saatin sonunda bebeğin doğumuyla benim de ağrım bıçak gibi kesildi. O ıkınma sırasındaki his de tam olarak bir ağrı gibi değil aslına bakarsanız. İşte yoğun 1 itme isteği ve baskı diyebilirim. Bebek değil siz doğuyorsunuz sanki o an!! Hayatımda o anda olduğumu, yaşadığımı ve sadece o anı doya doya yaşadığımı, varlığımı hissettiğim çok nadir anlardan 1iydi doğum anı! İnanin ki sırf bu deneyim için bile 21 saat sancıya yine olsa yine katlanırım. 

Bebek doğar doğmaz hem annede süt gelişini hızlandırmak için hem bebek belki emmeye çalışır diye, bebeği yıkamadan, temizlemeden, giydirmeden hemen annenin göğsünün üzerine koyuyorlar burda (benim dünyanın hangi köşesinde yaşadığımı bilmeyenler için: Boston). Yine tarifsiz bir an! Her ne kadar bebek henüz emecek durumda olmasa da memeyi bile tutturmaya çalışıyorlar. Çünkü doğar doğmaz bebek bir nevi uyanık oluyor. Sonrasında kendini toparlamak için baya bir uyuyor zavallım. Bizim kız doğar doğmaz dünyaya tavrını benim üzerime kaka yaparak koydu: "Sıçarım lan böyle işin içine. Şurda kaç saattir çektiğim eziyete bak. Kızdırmayın kafamı sonra hepinizin üzerine sırayla sıçarıım. Heeeyt beee!!!"

Ama ağrısı, sızısı, boku püsürüne rağmen, normal doğumdan korkmayın. Fazla büyütüyorlar gözümüzde. Çok pardon ama kaka yapmak gibi doğal! Ikına ıkına çıkartıyorsunuz 2sini de. Ha normal doğumun dezavanatjı yok mu diye sorarsanız: biraz uzun sürüyor evet. Ama zaman karşılaştırması yapacaksak, sezeryana da sonrasındaki 2 haftalık iyileşme süresini eklemeliyiz. Bir de dezavantaj sayılmaz bence ama sizi 9 ay takip etmiş olan doktor değil de1 başka doktor doğurtabilir. Eee nolmuş yani? Her 2si de aynı eğitimden geçiyor ve sizin gibi 100lercesini doğurtuyor; tasaya ya da doktorunuza bu kadar bağlanmanıza gerek yok.

Normal doğumla ilgili kendinizi bilgilendirin; mümkünse 1 ders alın ya da internet dolu doluuuu bilgiyle (misal: http://www.gebelik.org/dosyalar/normaldogum/nsd.html). Amerika'da her yıl 100,000lerce kadın bu yolla ve sağlıklı bebekler doğuruyor; siz de yapabilirsiniz bence. Hadi şimdi 1 gaz doktorunuza daha en baştan kesin normal doğum istediğinizi söyleyin. Dilerim doğumdan sonra hayır dualarınızı alacağım, küfürlerinizi değil! Şimdiden bol şans, her ne kadar ihtiyacınız olmayacaksa da...